Ένας υποθετικός κομμουνισμός − Σχετικά με την Κομμουνιστική Υπόθεση του Αλέν Μπαντιού

Σύνοψη κειμένου

Mετάφραση: Τατιάνα Αναγνωστάκη, Επιμέλεια: Αλέξανδρος Χρύσης

Στο παρόν κείμενο^{[1]1Το κείμενο πρωτοδημοσιεύτηκε στο Contretemps, No. 2-2e trimestre 2009, p. 103-113 (ανάκτηση από την ηλεκτρονική διεύθυνση: http://danielbensaid.org/Un-communisme-hypothetique?lang=fr). (Σ.τ.Ε.)} ο Ντανιέλ Μπενσαḯντ (Daniel Bensaïd) επισημαίνει τη γενναιότητα του Αλέν Μπαντιού (Alain Badiou) να υποστηρίξει πως η «κομμουνιστική υπόθεση» παραμένει ανοιχτή, καθώς και ότι η ως τώρα αποτυχία της αφορά τη «μορφή και το δρόμο» της, αλλά όχι τον πυρήνα της. Εστιάζεται ωστόσο κριτικά αφενός στην οιονεί πλατωνική εκδοχή του κομμουνισμού ως «ιδέας» παρά ως κοινωνικού και πολιτικού κινήματος που καταργεί την υπάρχουσα αστική τάξη πραγμάτων και αφετέρου στην παράκαμψη της ιστορικής συζήτησης σχετικά με τους όρους της αποτυχίας, καθιστώντας έτσι τη δεύτερη οιονεί αντικειμενική νομοτέλεια την ίδια στιγμή που ορίζει ένα απαράδεκτα δικαιολογητικό πλαίσιο για λάθη και εγκλήματα που έγιναν.

Καθώς το κείμενο γράφεται την ίδια χρονιά που ιδρύθηκε το Νέο Αντικαπιταλιστικό Κόμμα (Nouveau Parti Anticapitaliste − NPA) στη Γαλλία (2009), ο συγγραφέας αναλαμβάνει να υπερασπιστεί το εν λόγω εγχείρημα απέναντι στην κριτική, με ευρύτερη πολιτική και ιδεολογική σημασία, που ασκεί ο Αλέν Μπαντιού. Με τη συλλογιστική του τελευταίου, επισημαίνει ο συγγραφέας, ό,τι κερδίζει ο κομμουνισμός ως φιλοσοφική προέκταση το χάνει ως πολιτικό κίνημα, στο βαθμό που αρνείται την ιστορική δυνατότητα χειραφέτησης διαμέσου οργάνωσης, κόμματος και μετώπου. Η αντίρρηση να δοθεί μορφή σε ένα πολιτικό σχέδιο, και μάλιστα με απόρριψη της συγκεκριμένης μορφής κόμματος που υπερασπίζεται την ενότητα στη δράση έναντι της απλής ανταλλαγής απόψεων, οδηγεί τελικά σε «μια πολιτική χωρίς πολιτική». Αρνητικές εξελίξεις που ακολούθησαν στο ΝPA δεν μειώνουν τη σπουδαιότητα των παρεμβάσεων και των κριτηρίων που θέτει ο Μπενσαḯντ.